۱۳۸۸ آبان ۷, پنجشنبه

یک نکته ی کوهستانی

در باورشناسی باستانی، کوه، چونان بلندترین و نزدیک ترین جای به آسمان ارزشی نمادین و آیینی داشته است. از آن است که هر یک از پیامبران بزرگ با کوهی نامور در پیوند است و بر آن کوه، با خداوند راز گفته است و به پیامبری برگزیده آمده است: زرتشت بر سبلان؛ موسی بر طور؛ عیسی بر کوه زیتون و محمد که درود خدا بر او باد! در حرا.
نمادی از کوه چونان « نردبان آسمان» و نزدیک ترین جای در زمین به آسمان بوده است. از آن است که نخستین مرد و پادشاه ایرانی ، کیومرث ، که نوآفرید است و هنوز پیوند از آسمان مینو نگسیخته است جای در کوه می سازد:
کیومرث شد بر جهان کدخدای
نخستین به کوه اندرون ساخت جای
سر تخت و بختش بر آمد به کوه
پلنگینه پوشید خود با گروه...
« نامه ی باستان، دکتر میرجلال الدین کزازی، جلد 1، ص 240»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر